"Born to be loved"

Lester

Ik hou van baby's

Kleine neusjes en nageltjes die bijna onzichtbaar zijn. Donshaartjes over het hele lijfje en voetjes nog gerimpeld. En dan dat gaapje. Vanuit de tenen. Ongegeneerd, gewoon in het openbaar. Héérlijk! En stiekem ook gewoon jaloers op.

"Ik ben jaloers op baby's"

Ik zal hier niet te veel op in gaan. Maar ik vermeld wel ook even graag dat ik dan niet ook zo afhankelijk wil zijn als een baby. Een beetje vrijheid en zelfredzaamheid zal lekker zijn. Toch?

Strike a pose

Terug naar baby Lester. Want behalve jaloezie, kreeg ik ook acuut klapperende eierstokken van dit mannetje (no worries, twee vind ik voldoende!). Er werd geposeerd alsof het niks is, er werden ogen geopend om ermee te kunnen stralen (en ik vermoed ook een beetje sjansen!). En er werd gegaapt to the max. Gewoon, een aantal keer. Hoppa. En ik, ik kon ze elke keer braaf vastleggen. Maar echt, dan is een shoot voor mij gewoon klaar. Ik ben dan een soort gesmolten.

But the story continues

Want daar was ook nog grote broer Duuk. Mijn kleine vriendje Duuk. Dus dan stop je niet. Nee. Je gaat door. En door. En door...

Totdat je op je horloge kijkt en denkt: "misschien is dit toch wel het moment om te stoppen. Straks denken ze nog dat je je luchtbed straks gaat opblazen en je slaapzak uitrolt en never meer weggaat!"

Dus, flinke paniek. Toch de camera weggestopt. Gewoon uit. En dit PRACHTgezin achtergelaten. In hun mooie jaren 30 woning. Een plaatje compleet. Nu snap ik wat 'picture perfect' betekent...

terug

Like what you see?

Kom in contact

Foto's worden geladen